Thomas verbond de knie van het meisje die op de behandel tafel lag. "Dus je bent gevallen van de trap?" Het meisje knikte en verbeet wat tranen weg. Thomas keek haar wat vragend aan, de val was overduidelijk niet omdat zij van de trap gevallen was maar dat waren Thomas zijn taken niet. Als ze het niet wilde vertellen dan kon Thomas het moeilijk er uitslaan. Dat zou dan ook echt het tegenovergestelde zijn van zijn vak en dat kon hij op het moment er niet bij hebben. "Wel, dan moet ik je zeggen de volgende keer voorzichtiger te zijn met de trap." Zei hij glimlachend en plakte het verband vast. "Ik zou het nog wat koelen als ik jou was, dat neemt de zwelling weg. Mocht de pleister vast zitten aan de wond kan je die los weken met water." Hij hielp het meisje recht op zitten en hielp haar de behandeltafel af. "Lukt het om zelf terug te gaan naar je les of kamer?" Het meisje knikte opnieuw stilletjes. "Mooi heb je er morgen nog last van kom dan even langs." Hij klopte haar op der schouder en liep ze het kantoor uit. Thomas waste zijn handen en maakte zijn behandeltafel schoon. Hij ruimde de spullen op en wilde net achter zijn bureau kruipen. Maar daar liep Andy over de gang.
"Andy!" Riep hij naar de man en hij liep naar de deur opening. "Ik heb zo juist dat meisje uit je muziek klas opgelapt. Wat was er nou precies gebeurd met der dat ze gevallen was?" Vroeg hij aan de man.

Meh fail xD

Thomas was blij dat Andy toevallig over de gangen liep. Hij riep hem zodat de man stil zou staan. Thomas was het er namelijk toch nog niet helemaal over eens. De wond die het meisje op gelopen had was namelijk te diep om een schaafwond te kunnen zijn. Het zou ieder iets zijn als dat ze tegen een tafel punt gevallen was. “Ik weet niet precies wat er gebeurd is, maar ik zag wel dat ze aan het praten was met mensen en opeens stootte ze zich tegen een tafel. Lijkt me een beetje raar dat dat kan gebeuren, want zo onopvallend zijn die dingen niet. Misschien liet iemand haar schrikken of duwde iemand haar?” Andy kon hem ook niet echt helpen omdat de man niets gezien had. "Hmm vreemd." Zei Thomas wat nadenkend. “Heeft ze jou niets verteld dan?” Hij knikte vlug.
"Ze vertelde mij dat ze van de trap gevallen was, ik vond het niet echt logisch gezien de wond een tegen een tafel punt gestoten zijn zou dan logischer zijn. Al moest dat wel met behoorlijk wat kracht gegaan zijn." Zei hij. "Ligt ze niet goed in de klas of valt dat wel mee?" Vroeg Thomas. Hij zou niet weten hoe ze er anders aan gekomen moest zijn. Ze kon moeilijk met gewoon stoten zo'n wond op lopen. Als ze geduwd was zou dat logischer zijn. Of Thomas zocht achter alles gewoon kuilen en leeuwen en was het meisje gewoon echt onwijs onhandig.
"Het kon ook komen omdat ze gewoon onhandig tegen de tafel kwam. Maar omdat ze er over loog." Zei hij nog wat bedenkelijk.

_{"Ah, maak je daar maar geen zorgen om, ze ligt een beetje te goed in de klas." Thomas begreep meteen wat de man bedoelde en een kleine grijsn verscheen op zijn gezicht. Gelukkig maar dat goed in de klas lag. "Waarschijnlijk werd ze gewoon geplaagd door een jongen en wil ze die niet verlinken. Of veroorzaakt deze wond dat haar been eraf moet, want dan sleep ik elke jongen wel naar je kantoor zodat we ze kunnen ondervragen." Thomas lachte zachtjes. "Dat kunnen we altijd nog doen om ze goed te laten schrikken, misschien begrijpen ze dan dat als je met meisjes flirt je dat voorzichtig moet doen." Zei Thomas zacht lachend. "Misschien moet je ze de volgende keer een liefdes serenade laten schrijven dan kunnen ze alsnog hun gevoelens uiten maar dan op een goeie minder pijnlijke manier." Thomas was wel opgelucht dat het allemaal niet zo ernstig was als ze deed lijken. "Ze zal nog even last hebben van der knie maar hij hoeft er niet af... verlopig." Zei Thomas nog met een zachte lach.}