Een harde beat dreunde in haar oren terwijl ze met half gesloten ogen door de gangen heen slenterde. Ze had haar rode handtas in de holte van haar arm bungelen, terwijl ze met haar hoofd lichtjes heen en weer knikte. Deze muziek was ook gewoon zo aanstekelijk, zo erg dat ze het niet erg vond om het geluid op maximaal te zetten en dat de muziek buiten haar oordopjes gehoord moest worden als iemand langsliep. Gelukkig voor haar kwam ze niemand tegen, was ze alleen in de gangen. Eenmaal bij haar kluisje aangekomen trok ze één van de dopjes uit haar oor, zwiepte deze over haar schouder heen en begon in haar tas te rommelen. Uiteindelijk haalde ze haar telefoon naar boven en keek welke lessen ze de komende paar uren zou hebben. Geen muziek, jammer genoeg. Een korte zucht verliet haar mond en ze opende haar kluis, die ook niet bepaald de netste van de school was. Boeken lagen scheef opgestapeld, overal lagen losse papiertjes van aantekeningen die negen van de tien keer gescheurd en gekreukeld waren. Met niet bepaald veel respect smeet ze haar boeken erin, viste ze de goede er weer uit en klapte het kluisje dicht. Echter klonk het iets te hard dan dat je normaal een kluisje dichtsloeg. Kort fronste ze, maar toen er stemmen uit een zijgang kwamen wist ze dat het niet haar kluis was geweest die zo'n herrie had gemaakt. Nog een keer checkte ze of haar kluis goed dicht zat, waarna ze een stukje de gang door liep en ondertussen ook haar andere dopje uit haar oren plukje. Iets verderop zag ze een groep jongens staan. Natuurlijk, die moesten altijd weer herrie maken. Daar waren het immers jongens voor. Deze situatie was alleen anders, kwam ze achter. De duidelijke 'leider' van het groepje hield een jongen - onbekend voor haar dus waarschijnlijk nieuw, Clarissa wist wel zo'n beetje wie er allemaal in deze school rondliepen, qua gezichten dan toch - tegen de kluisjes aangedrukt. En niet bepaald zachtaardig. Voordat ze het wist stond ze al bij het groepje. Ook al was ze kleiner, bang zeker niet. "Hé!" Ze tikte de jongen die de nieuweling tegen de kluisjes geduwd had op zijn schouder. Hij draaide zijn hoofd, maar voordat hij een opmerking kon maken had hij een handtas vol met boeken tegen zijn hoofd aan geslingerd gekregen. En dat kwam hard aan, geloof me. "Zoek lekker iemand anders. Stoer hoor, met z'n allen tegen één."