Ja dit was ongemakkelijker dan Thomas zich kon voorstellen. Hij had zo ongeveer vijf jaar lang geen moeite hoeven doen om met een vrouw te praten omdat hij getrouwd was. Tot een half jaar geleden toen ze ineens dacht dat ze een andere man wilde hebben. Nu moest Thomas zijn hele leven weer opnieuw opbouwen. Wat vreemd was omdat hij wel nog een zoontje had om voor te zorgen. Ashley wilde hem niet mee nemen op haar wilde avontuur. Thomas had een whiskey besteld en had die al binnen enkele slokken achterover gegooid. Over Tate hoefde hij zich niet druk te maken die bleef een nachtje logeren bij zijn zus en daarom dacht Thomas dat het misschien een goed idee was om een keer weer uit te gaan. Al was dat ook een tijdje geleden dat hij dat gedaan had dus moest hij zich weer helemaal opnieuw oriënteren. Uiteindelijk had hij zich maar in een gezellig kroegje geplaatst aan de bar.
Daar zat hij nu dan ook maar toch ging het niet helemaal als gepland. Waarom leek het toch allemaal makkelijker te gaan toen hij jonger was. Vroeger had hij de meisjes om zich heen hangen en nu leek hij haast wel een prehistorie museum stuk die zielig aan de bar zat. Na een tijdje en een paar Whiskey's verder besloot Thomas dat het genoeg geweest was. Hij stond op om naar de garderobe te lopen waar hij tegen een meisje opliep.
"Ow sorry... Clarissa?" Vroeg Thomas. Hij kende het meisje van school ze was een van de studenten die daar naar toe ging.

& Clarissa

Van alle kroegjes die er waren zou je niet zeggen dat je snel je studenten tegen zou komen. Of misschien had Thomas dat ongeluk over zichzelf heen geroepen toen hij begon te werken op een van de meest bekende scholen. Waarschijnlijk wel dat laatste. In elk geval Thomas was tegen Clarissa aan gelopen een meisje van school. Nu gaf Thomas zelf geen les omdat hij de school dokter was maar hij kende haar wel. Hij had haar wel eens door de gangen zien lopen en ze zou vast en zeker ook wel eens in zijn kantoor hebben gestaan omdat ze een dokter nodig had. "Zeg maar Thomas." Verbeterde hij Clarissa. Ze waren niet op school dus hoefde ze hem niet met zijn achternaam aan te spreken, daarbij vond Thomas het vreselijk als ze dat deden. Hij voelde zich dan zo oud. "Ik dacht dat drank slecht was voor de hersenen?" Thomas lachte zachtjes en knikte daarna.
"Ja dat is het zeker." Zei hij nog zacht lachend. "Maar gelukkig hoef ik niet meer af te studeren." Zei hij er achteraan met een lach. God nee wat was hij blij om van die dokters school af te zijn. Nu was alleen maar sociale zelfmoord om weer op een school te gaan werken maar Thomas moest op de een of andere manier geld verdienen en dan was dit baantje wel echt een droom baan. "En op jouw leeftijd maak je nog nieuwe hersencellen aan." Zei hij. "Wil je een drankje dan?" Ja dit was best wel triest om een leerling een drankje aan te bieden, een man van 31 die geen eigen vrienden kon hebben. Nah Thomas maakte het niet zoveel uit.

"Well, volgens mij zijn deze hier al een hele lange tijd geleden gestopt met goed functioneren." Thomas lachte en schudden zijn hoofd. "Sorry ik zal me verbeteren. Bij de meeste jonge mensen groeien hun hersencellen terug." Zei hij met een kleine grijns op zijn gezicht. Hij had het meisje een drankje aan geboden die ze dan ook aan nam. Thomas zag er geen problemen mee, ze waren nu niet op school en eerlijk gezegd was Thomas niet zo bezig met school regels aangezien de meeste voor leraren telden en nergens in de regels staat dat de school dokter zich er aan moet houden. Lang leven zijn baan.
"Hmm ik wou zo juist zo lekker verantwoordelijk gaan doen." Grapte Thomas over haar glas water. Natuurlijk ging hij het meisje geen water geven. Het was een zaterdag avond natuurlijk zou ze niet de avond door brengen op een glaasje water. Thomas liep naar de bar waar hij voor zichzelf een Whiskey bestelde en voor Clarissa een witte wijn. Die hij aan haar overhandigde.
"We kunnen net doen alsof het water is." Zei Thomas met een glimlach en zetten zijn glas aan zijn lippen om het goed in slok weg te kunnen drinken.

"Het zal wel mee vallen." Zei Thomas met een glimlach. Hersencellen konden wel tegen een stootje en als je een beetje verantwoordelijk om ging met drank viel het allemaal wel mee. Het was meer bang makerij als dat er daadwerkelijk iets met je hersenen zou gebeuren. Thomas had drankje besteld voor hemzelf en voor Clarissa. "Oh ja, 't is echt water." Thomas lachte zachtjes. "Kijk, dan zullen mijn schuld gevoelens ook wat minder zijn." Zei hij met een lach. "Dus. Wat doe je hier zo alleen op een zaterdagavond?" Daar kwam de vraag wat hij hier alleen deed. Ja hij kon vertellen dat hij op een date zat te wachten maar als die nooit op zou komen dagen zou hij er ook wel sneu uit zien. Daarom leek de waarheid hem een beter idee.
"Nou ja ben sinds kort hier naar toe verhuist en dacht dat ik misschien eens rond moest kijken of er leuke kroegjes in de buurt waren en daarom zit ik hier alleen." Thomas had zijn oude buurt verlaten omdat hij hier werk kon krijgen en eigenlijk vond hij dat helemaal niet zo erg. Hij had het hoofdstuk van zijn huwelijk daar volledig mee af kunnen sluiten.
"En jij? Er zijn duidelijk nog geen mensen die je weg trekken bij bar dus ik neem aan dat je alleen bent?" Vroeg hij.

Thomas was dus niet de enige die alleen op pad ging. Gelukkig kwam hij dan niet helemaal over alsof hij geen leven had naast zijn baan. Hij kon zich nog goed herinneren hoe hij er soms over dacht bij sommige leraren. Die leken echt alleen maar voor hun baan te leven en dat was het. Nee misschien kwam dat ook wel omdat Thomas niet echt een leraar was. "Dat is mooi dat het bevalt." Zei hij. "Dat is vaak ook wel prettig als je niet eerst een half uur aan het overleggen bent waar je naar toe zal gaan." Thomas had er niet zo heel veel last van gehad zijn vrienden waren meestal al snel over eens waar ze naar toe gingen en anders zouden ze onderweg wel ergens stranden wat leuk was. "Houd je van muziek?" Thomas knikte. "Wie niet?" Vroeg hij me een lach. Thomas hield zeker van muziek, hij speelde dan zelf ook gitaar. Niet op top niveau maar gewoon voor de lol. "Ik hou zeker van muziek, vooral rock muziek en jij?" Vroeg hij aan Clarissa.

_{Nadat Thomas verteld had waar hij naar luisterde somde het meisje haar muziek smaak op. Niet verkeerd, zeker niet toen ze vertelde dat zelf ook gitaar speelde. Thomas zelf had altijd graag gitaar willen leren spelen en kende dan ook wel de grond beginselen van gitaar maar was nooit verder gekomen. Zeker niet in zijn huwelijk Ashley haatte ongeveer alles dat met cultuur te maken had. "Dat is wel onwijs leuk." Zei Thomas. "Gitaar is een leuk instrument om te spelen." Zei hij. Misschien dat hij het toch weer eens op moest gaan pakken. Of misschien zou hij er mee wachten tot zijn mid life crisis dan kon hij ten minste verklaren aan iedereen waarom hij het wilde leren spelen.
"Je bent nog al heel wat van plan." Zei Thomas nadat Clarissa vertelde dat ze ook nog piano speelde en viool wilde gaan leren. "Meneer Scott is een goeie muzikant, denk dat je van hem wel echt een hoop kan leren." Zei hij. Soms liep hij wel eens langs het muziek lokaal als Andy alleen speelde daar en dat klonk echt altijd onwijs goed. "Wil je daar later ook iets mee gaan doen, met muziek? In een bandje spelen of zo of voor jezelf beginnen?" Vroeg Thomas.}