| NAME Faye Rhazkhul
AGE 17 jaar
KIND Student
FAMILY Christopher Elias Rhazkhul †
dad
Erica Rhazkhul
mom
Celeste Rhazkhul
little sister
ALIAS honeybee ~.
| PERSONALITY
Stille wateren, diepe gronden. Een waar gezegde voor een meisje als Rumpleteazer. Voor elk woord dat ze besluit niet te zeggen, spoken er honderd anderen wel door haar hoofd. Niet dat ze ook maar allerminst een verlegen uitstraling heeft, dat niet. Eerder een uitstraling van 'ik haal uit als ik dat nodig acht' en dat is ook zeker iets wat ze zal doen. Ze is niet op haar mondje gevallen en heeft er geen problemen mee om compleet over andere personen heen te lopen, maar dan ook alleen als ze het vindt dat de ander het verdient. Brutale mensen in de meeste gevallen, personen die zonder respect met andere om gaan. Rumpleteazer zet ze zonder genade terug op hen plek. Want, hoewel het meisje stil is, ontgaat haar niks. Ze is perfectionistisch en gericht op details. In de meeste situatie weet ze haar hoofd koel te houden en met een vluchtige, praktische oplossing te komen. Daarnaast is het meisje sarcastisch. Zo vreselijk sarcastisch en cynisch. Een level van sarcasme dat door iemand die ook maar een beetje goedgelovig is vaak niet wordt herkent. Met de meest doordachte woorden kan het meisje iemand precies op die manier prijzen dat degene begint te twijfelen of het nou een compliment of een belediging was; het is altijd die laatste optie. Altijd.
Zoals misschien al duidelijk is geworden, is Rumpleteazer zeer op zichzelf gericht. Je kan het bijna egoïstisch noemen. Het voort uit een soort van bindingsangst, maar nog meer een complete desinteresse in haar omgeving. Het maakt haar echt niet uit wat anderen van haar vinden. Het wordt geuit in haar vaak gemakkelijk, maar op het randje van gothic, kledingstijl en kort geknipte, jongensachtige haar. Ze vermaakt zichzelf wel en heeft anderen om zichzelf niet nodig. Ze is eerder van mening dat anderen haar lastig vallen of in de weg zitten, belasten, dan dat een andere aanwezigheid op prijs stelt. Hell, ze redt zichzelf wel. Een kat komt immers altijd op haar pootjes terecht.
HISTORY
Rumpleteazer is niet in de meest ideale thuissituatie geboren. Haar moeder werkte bijna 24/7: 's middags in een wasserette en 's avonds en gedeeltelijk van de nacht in een café. Dit was omdat zij de enige kostwinner was, omdat de vader van Rumpleteazer een zware alcoholist was. En met een gezin van drie moest er dan wel geld komen om het brood op tafel te toveren. Brood op tafel en een fles jenever in het hand van Rumpleteazer haar vader. Verbaal geweld tussen haar ouders op de momenten dat haar moeder was thuis was, was voor het meisje niet vreemd. De situatie verergerde alleen meer toen Rumpleteazer haar kleine zusje werd geboren. Nog een extra mond om te voeren. Minder geld voor drank. Het maakte dingen er niet perse makkelijker op. De vader van Rumpleteazer was handelbaar zolang hij maar drank op had – dan zat hij wat boos op zijn stoel te mompelen, maar dat was het. Alles werd pas eng als de wijnflessen weer eens leeg waren. Dan kregen de kinderen de schuld, alsof zij de alcohol achterover hadden geslagen. Meestal kom Rumpleteazer de klappen voor haar zusje opvangen, beschermend als ze was, maar soms kon ze haar zusje niet uit de klauwen van de man die ze 'vader' noemde houden. Dit ging jaren door en zulke taferelen vormden Rumpleteazer haar jeugd. De enige afleiding die ze had, waardoor ze alles kon vergeten, was ballet. Het geld voor balletlessen was er niet, maar het meisje drong vaak de gymzaal binnen waar de lessen werden gegeven en keek in het geheim mee om het vervolgens thuis te oefenen. En zo kropen er jaren voorbij. Het beschermen van haar zusje, de verslaving van haar vader, het dansen om alles te vergeten. Hoe vreselijk de situatie ook kon zijn, haar leven veranderde alsnog in een sleur.
Totdat Rumpleteazer een jaar of twaalf was en haar vader voor een keer echt te ver ging. Ze was niet thuis geweest, was weer bij de balletlessen gaan kijken, en toen ze eenmaal thuis kwam trof ze haar zusje met verbrijzelde benen aan. Op dat moment brak er iets in het meisje. Ze kon het niet meer. Ze kon het haar vader niet meer vergeven, haar geduld was weg. Niet dat ze tegen hem uitbarstte. Nee, ze pakte het veel koelbloediger aan. Langzaam begon ze op hem in te praten, voorzichtig alsof ze op dun ijs liep, en overtuigde hem er uiteindelijk van dat hij drank moest gaan kopen in de stad. Ze kreeg hem zover dat hij in de auto stapte en wegreed. Een uur later stond de politie aan de deur. Haar vader had zichzelf van een ravijn af gereden en de val niet overleed. Het was een ongeluk, werd haar vertelt, maar Rumpleteazer wist beter. Zij had immers haar dronken vader zo ver gekregen om de auto in te stappen. En alles was precies gelopen als het plan was. Spijt voelde het meisje niet. Misschien was ze nog te jong voor, maar tegelijkertijd besefte ze dat ze ook nooit spijt zou voelen. Ze haatte die man te erg. Ze vond het werkelijk beter als hij dood was.
De tijd die daarna volgde was heel vreemd voor haar. Haar zusje belandde in een rolstoel, haar benen waren niet meer te genezen. Maar het vreemdste was nog wel dat haar vader een gigantische erfenis achterliet. Haar moeder hoefde opeens niet meer te werken, ze konden opeens verhuizen uit het huis dat altijd te klein was geweest voor vier personen. Al die jaren had die man al dat geld voor zijn gezin achter gehouden, iets waardoor Rumpleteazer al helemaal nooit meer spijt zou krijgen van haar beslissing haar vader de dood in te jagen. Niet dat het niet zijn gevolgen heeft gehad. Het hele voorval, haar hele verleden, heeft der koud gemaakt. Afzonderlijk tegenover andere personen. Ze wantrouwt er door, kijkt op ze neer. Ze hoeft alleen maar naar haar zusje in de rolstoel te kijken om te zien wat de gevolgen van menselijke wreedheid kunnen zijn. Hoewel ze het nu wel zeker heeft dan in de tijd dat ze opgroeide, kan het zorgeloze kind in Rumpleteazer nooit terug komen. Niet in die eerste plaats al omdat ze dat kind nooit heeft kunnen zijn. Ja, alleen als ze danst. Als ze danst is ze vrij, voelt ze zich op haar gemak; ontspannen.
RANDOM FACTS
Faye is zichzelf 'Rumpleteazer' gaan noemen naar de bijnaam die haar moeder altijd voor haar gebruikte. Rumpleteazer is één van de katten uit de musical Cats en de helft van een dievenduo. Haar moeder gebruikte de naam voor Faye omdat ze wist hoe haar dochter in de gymzalen in brak om de balletlessen te bekijken. Faye is zo gewend geraakt aan de naam dat ze het zelfs als roepnaam voor haar omgeving is gaan gebruiken.
De enige muziek die Rumpleteazer luistert is klassiek, musical, opera en heavy metal. Alles wat er tussen valt bevalt haar niet en vindt ze niet fijn om naar te luisteren.
Dankzij het slechte voorbeeld van haar vader drinkt Rumpleteazer nooit alcohol en is ook niet van plan om dit ooit te gaan doen. Tevens rookt ze ook niet en blijft ze net zo goed van andere drugs af.
Hoewel ze nooit spijt heeft gehad van hoe ze haar vader de dood in heeft gejaagd, weet ze ook dat ze zoiets nooit meer opnieuw zal doen. Ze praat het voor zichzelf goed dat 'het moest en nodig was' om schuld gevoelens te ontsnappen. Daarnaast weet niemand, zelfs haar moeder en zusje niet, dat het ongeluk helemaal niet het typische 'ongeluk' was. |
Index 
di jul 09, 2013 5:11 pm