_{Rustig verliet Nestor de leraarskamer waar hij zonet een korte pauze had genomen voor een tas koffie. Al heel de dag was hij bezig geweest met het ontdekken van de school, en het werd wel eens tijd dat hij orde ging scheppen op zijn terrein. Van wat hij gehoord had lag de sporthal erbij als een slagveld. Op zijn weg naar de sporthal viel zijn blik echter op een meisje dat zich ook bevond in de gang. Op haar na was het stil.
‘You there,’ zei Nestor terwijl hij met grote passen naar het meisje toe wandelden om voor haar weer tot stilstand te komen. Zijn handen wilde hij in zijn broekzakken steken, maar hij vergat helemaal dat de jogging die hij aan had geen zakken had. Hij moest echt maar eens een nieuwe broek gaan kopen, één die wel zakken had. ‘Aren’t you supposed to be in class or something?’ Wanneer dat de man sprak met langere zinnen was het accent dat hij had goed op te merken. Het drong eigenlijk helemaal niet tot hem door dat ze misschien gewoon geen les had op dat moment want de meeste die tijdens schooluren rondliepen in de gangen waren spijbelaars. Nestor was er vroeger één van geweest dus hij had er wel wat ervaring mee. Ze zag er echter helemaal niet uit als iemand die zou spijbelen, maar je wist maar nooit. Schijn kon bedriegen. Er waren ook mensen die niet wisten dat hij een leerkracht was, deels omdat hij ook vrij nieuw was op de Universiteit.}

_{Nestor leek even te moeten nadenken wanneer ze zei dat ze geen les had. Ow ja, dat was natuurlijk ook een mogelijkheid. Zou ook een pak logischer zijn dan dat ze zou spijbelen. Ze zou ook nog eens naar de sporthal gaan. Een glimlach die ook wat weg had van een grijns vormde zich op de lippen van de man. ‘What are the chances.’ Ze had geen les en ging dezelfde kant uit als hem. ‘Maybe you can help me then. The sports hall is a mess and I’m sure you wanna help me with that.’ Voor enkele tellen keek hij haar aan met zijn blauwe ogen, wachtend op een antwoord. Ze kon het echter moeilijk afwijzen want ze had eerder toch al vermeld dat ze ging sporten. Tenzij dat ze dar ergens anders voor heen ging.}

_{Het meisje moest haar gevallen tas nog oprapen, maar in ieder geval deed ze niet moeilijk en wilde ze graag helpen. ‘Great, let’s go then,’ en Nestor wandelde alvast verder. Het meisje ging hem vast wel volgen, hij ging richting de Gym, of toch hoe hij erheen zou gaan. Misschien was er een veel kortere weg maar hoe dan ook, hij zou er vast wel geraken.
‘Now tell me, who are you?’ Hij draaide zijn hoofd naar haar toe. Als leerkracht werd er toch wel van je verwacht dat je de studenten een beetje kenden, al zou het hem vast nooit lukken om al die namen te blijven onthouden. Degene die het uithingen daarin tegen kon hij vast zonder moeiten onthouden, maar die van de stillere types niet. ‘I’m professor Nestor Ranskahov,’ stelde hij zichzelf alvast voor.}

<sub>Het meisje stelde zichzelf voor als Alexandre. Dat was nog een simpele naam om te onthouden. Niks speciaals. Vervolgens vroeg ze ook nog of dat hij nieuw was op de school. ‘Ik ben inderdaad nieuw ja,’ bevestigde Nestor. ‘Het verbaasde me wel dat ze me aannamen. Waarschijnlijk hebben ze mij aangenomen van wegen mijn onweerstaanbare looks.’ Een kleine glimlach vormde zich op zijn lippen waarbij hij één mondhoek omhoog trok. Vanuit zijn ooghoeken keek hij even naar het meisje dat naast hem liep om vervolgens verder te gaan en uiteindelijk een deur te openen. Het zou beleefd zijn geweest als hij de deur had open gehouden voor Alexandra maar dat was iets wat hij niet deed. Iets verder op zag hij de sporthal al.
‘Het eerste wat we moeten uit kuisen is het berghok,’ melde hij al. Als hij nu een tennis raket moest zoeken zou hij het nooit vinden.

OOC: Te lui om verder te gaan in het Engels xD</sub>