een grote zwarte auto met zwarte ramen reed rustig richting het grote schoolgebouw. Voor en achter grote zwarte auto reden er nog een kleinere auto die ook in het zwart waren. Voor de grote porten van de school stopten ze allemaal. Voor enkele minuten gebeurde er helemaal niks. Bleef het doodstil uitgezonderd het geruis van de bomen dan. Seconden dat voorbij tikten werden minuten. Het leek zelf alsof er helemaal niks gaan gebeuren totdat exact op het zelfde moment de deuren van de twee kleinere auto's open gingen en zwaar gebouwde mannen in pakken. Ongezien waren ze het gebied aan het controleren of er geen gevaar was. Opnieuw verstreken enkele minuten voordat de deuren van de grote zwaar gezette auto openging en een jong meisje rond 20 jaar uitstapt. haar gezichtsuitdrukking leek relaxed zelf haar lichaamshouding. Het enige dat haar gespannen gedrag verraden waren haar ogen die harder stonden dan haar uitstraling. Een oudere man met dezelfde ijsblauwe ogen die even hard stonden als het meisje stapte als tweede uit. een van de mannen nam een grote witte koffer uit de koffer om die dan aan het meisje te geven. Vader en dochter namen afscheid van elkaar door een nogal gespannen knuffel te geven. De jonge dame zuchtte even diep om zich vervolgens om te draaien en naar de school te gaan. Pas vanaf dat ze veilig door de poorten van de school was vertrokken de drie auto's in een sneller tempo dan ze gekomen waren, weer weg. Met de koffer in haar hand stapte ze wat doelloos rond. Alexis had geen zin om meteen het gebouw binnen te gaan. In plaats daar van ging ze ergens op een bankje zitten om dan voor zich uit te gaan staren. Nog voor ze in gedachten kon verzinken hoorde ze voetstappen. Voetstappen die ze maar al te goed kende. een lichte grijns sierde op haar lippen. Maar ze zweeg. Draaide zelf niet eens.

(Ethan)