Met haar handen in haar zakken wandelde het meisje over de binnenplaats van het gebouw. Haar tas hing over haar schouder, haar oortjes in haar oren. In haar hand hield ze een flesje water vast. Ze droeg een rood-zwart geruite bloes open met daaronder een zwart hemdje, en een licht blauwe ripped skinny-jeans. Haar blonde haar hing in een losse vlecht aan één kant over haar schouder, en ze droeg een paar rode all-stars. Als met al maakte ze een vrij ontspannen indruk, en ze neuriede zachtjes mee met het liedje dat nu in haar oren klonk.

When I'm away
I will remember how you kissed me
Under the lamppost
Back on 6th street
Hearing you whisper through the phone,
"Wait for me to come home."

Ze stopte even, en nam een slokje uit haar flesje. De zon scheen op haar huid, en ze glimlachte even. Het weer kon haar humeur zo beïnvloeden.

[Open // song: photograph - Ed Sheeran]

Susanne knoeide wat met haar boekentas. Het zat veel te strak. Ze prutste aan de dingetjes en touwtjes om het losser te maken. Een gniffel steeg op van een groepje. Ze keek op en boorde haar ogen in het groepje mensen. Die zwegen meteen, mooi.
Ze stapte verder, met hoofd gebogen ofcourse en een klein glimlachje rond haar lippen. Geneurie deed haar echter weer opkijken. Haar krullige lokken sprongen op en neer. Ze herkende het deuntje. Sue ging naast het meisje lopen. "Hey."

Plotseling kwam een ander meisje naast haar lopen. Verrast keek Georgia op. Ze herkende haar niet meteen, maar het was altijd leuk om nieuwe mensen te ontmoeten. "Hey." Sprak het meisje. Ze had mooi blond haar, en een vrij vrolijke uitdrukking op haar gezicht. Georgia glimlachte vriendelijk. 'Hee.' Antwoordde ze vriendelijk. Ondertussen speelde een nieuw liedje in haar oren. 'Sorry, kennen wij elkaar?' Vroeg ze op een vriendelijke toon. Als dat het geval was zou dat vrij beschamend zijn. George was niet de beste met gezichten, nooit geweest. Laat staan namen. Namen waren rampen in haar hoofd. En op deze school zaten veel mensen. Het was al bijzonder dat ze de achternamen van de meeste docenten kende. Eigenlijk onthield ze alleen iemands naam als ze vond dat die van pas zou kunnen komen. Vrienden, boyfriend material, aardige mensen. Leraren vielen daar niet altijd onder.

'Hee.' Susanne glimlachte verlegen. 'Sorry, kennen wij elkaar?' Ze schudde haar hoofd. "Nee, ik denk het niet, maar ik ken degene met wie je een kamer deelt." Niet dat het er toe deed, maar het kon altijd handig zijn om het even te melden. Toch?

Het meisje glimlachde een tikkeltje verlegen, en George glimlachte vriendelijk terug. Ze had mooi blond haar, en een knap gezicht. Ze was waarschijnlijk een tikkeltje jonger dan zijzelf. Op Georgia's vraag schudde het meisje haar hoofd. "Nee, ik denk het niet, maar ik ken degene met wie je een kamer deelt." Georgia lachte vrolijk. 'Ooh, Clary! Ze heeft toch niks ergs over me verteld he?' Reageerde ze vrolijk. Vervolgens stak ze haar hand uit naar het blonde meisje. 'Georgia. Morgan. Georgia Morgan. Aangenaam.' Stelde zichzelf glimlachend voor.