Andy ScottMusic teacher
PROFIELNaam : Soof Aantal berichten : 102
| Onderwerp: Kara-okay.. (open) za jun 20, 2015 11:29 pm | |
| Het was zaterdagavond en dat betekende maar een ding: er op uitgaan in de stad. Oh wat had hij toch heerlijk geslapen de nacht ervoor en hij was geheel uitgerust wakker geworden, rond half een en was toen langzaam uit zijn bed gerold. Zaterdag was ook echt zijn favoriete dag, want hij had daarna nog een hele dag vrij. Het uitzicht op maandag was dan niet vreselijk, maar het vroege opstaan streek hem zo tegen de haren in. Voordat hij de deur verliet, deed hij nog snel zijn donkere haar goed, trok zijn leren jas aan en besloot naar het centrum te lopen, niet echt ver, plus hij zou zijn auto nooit op een zaterdagavond kwijt kunnen. Het bleek ook al snel druk te zijn, maar onderhand kende hij de goede plekjes wel. Dus glipte hij een donker zijstraatje in, maar voordat hij bij een van zijn favoriete plekjes aan kon komen, zag hij een rozegekleurd neon bordje. Het licht was een beetje erg aan reparatie toe, want het licht knipperde heel onregelmatig. De letters waren echter wel te lezen. 'Karaok' stond er, want de 'e' had het helemaal begeven. Hmm. Het was misschien wel interessant om er een kijkje te nemen? Naar binnen was hij gegaan en na een uur aan de bar rondgehangen te hebben en vele gesprekken gehad te hebben met vreemden, was het misschien de drank die hem een beetje naar het podium leidde. Er had de hele avond nog niemand gestaan en Andy, die zich heel wat voelde, haalde zijn schouders op. Een liedje werd opgezet en met een grijns knikte hij, want de eerste noten herkende hij wel.
"My hands are cold, my body's numb I'm still in shock, what have you done? My head is pounding, my vision's blurred Your mouth is moving, I don't hear a word
And I hurt so bad, that I search my skin For the entry point, where love went in And ricocheted and bounced around And left a hole when you walked out, yeah
I'm falling through the doors of the emergency room Can anybody help me with these exit wounds? I don't know how much more love this heart can lose And I'm dying, dying from these exit wounds Wounds! Where they're leaving, the scars you're keeping Exit wounds" Zong hij een bijna perfecte versie en nu begon hij de aandacht te trekken. Iedereen had natuurlijk gedacht dat hij maar een beetje als een kat zou gaan zingen, maar oh nee, wat hadden ze het fout.
"Lose your clothes and show your scars that's who you are
Marks of battle, they still feel raw A million pieces of me, on the floor" Aan een paar mensen in het publiek gaf hij een knipoog en toen plofte hij neer op het krukje achter de microfoon en knipperde een paar keer. Eh.. Nu pas kwam het besef dat hij weer in het openbaar had gezongen en paniek bekroop hem als een sluipend roofdier.tag: open | words: xx |
|