Elegant was hij zeker, met die artistieke rode veeg op zijn wang. Het paste totaal niet bij de rest van zijn outfit, maar het rode zag er wel grappig uit - in haar ogen dan. Het was duidelijk dat hij raad wist met paparazzi, maar de vraag hoe had ze maar ingeslikt. Nu wilde ze hem niet irriteren met nog meer vragen, die journalisten hadden hem net al de oren van het hoofd gevraagd.
De tak van de journalistiek in gaan later? "Alsjeblieft, zeg," zei ze en schudde snel haar hoofd. Nooit dat ze zo zielig achter een bepaald persoon aan zou lopen op een vrije avond. Brr. Alleen de gedachte al maakte haar ziek, bah. Waarschijnlijk zouden ze niet weten wie hij was, en er waren bijna geen foto's genomen volgens zijn volgens hem. Gelukkig maar, want anders zou ze zich best wel beschaamd gevoeld hebben omdat hij het had gedaan om haar vrije avondje te sparen. Iets zei haar dat er altijd wel een paar tussen zaten die zich erin zouden verdiepen, die dingen zouden uitvogelen om te weten te komen wie deze man was geweest. Een halve glimlach kwam op haar gezicht te liggen en ze bestelde een tweede drankje, liet de keuze geheel vrij aan de barman en keek weer naar de zwartharige man toen deze sprak. "Yeah. Best wel ziek dat die mensen een prachtige avond als deze zullen verspillen door een zinloze poging te doen mij te vinden. Nja.. hadden ze maar geen paparazzi moeten worden," was haar redelijk luchtige antwoord.
"Heeft u voor de rest nog plannen deze avond? Of is hier zielig blijven zitten het enige?" Wie weet was hij wel het figuur dat hier de hele avond zou blijven zitten, of die zich helemaal ladderzat zou zuipen. Al dacht ze dat laatste van niet, zo'n figuur leek hij haar nu ook weer niet.

Popsterren op afspraak interviewen hmn? Ergens zou het nog niet eens een zo heel slecht idee zijn.. misschien. Ze zou natuurlijk voor bepaalde tijdschriften kunnen schrijven waarbij muziek en popsterren centraal stonden. Yeah. Dat klonk eigenlijk zo slecht nog niet. Het enige wat ze dan nog miste was het zelf muziek maken, het zingen.. Waarom was het zo moeilijk om keuzes te maken? "Misschien wel.. ja.." was haar nuchtere en nadenkende antwoord waarbij ze al denkende wat voor zich uit staarde.
Het was duidelijk dat hij niet bepaald meer zin had in een feestje, of zo deed hij het dan in elk geval wel overkomen. Hmn. Clarissa keek naar het drankje wat ze toegeschoven kreeg dit keer. Een wat kleiner glas met een zo te proeven iets hoger alcoholpercentage. Het scheelde wel, ze was aardig wat gewend en zou niet zoals sommige na het tweede glaasje al helemaal van de kaart zijn. "Maar waarom hier zitten, als er in de buurt veel leukere plaatsen zijn?' vroeg ze met een onschuldig glimlachje en nam nog een slokje van haar nieuwe drankje. Zijzelf had wel wat uitgezocht voordat ze haar kamer had gelaten, waar de grote feestjes zich bevonden deze avond. Binnenkomen was voor haar sowieso geen probleem, omdat de meeste mensen met een goede status wel binnengelaten werden met hun gezelschap. Ook was ze wel bekend in de meeste tentjes, wat ook een voordeel was.

Er zouden vast nog een hele hoop andere leukere plekjes zijn dan deze, dat had ze hem ook wel kunnen vertellen. Verstandig dat hij zijn stem iets had verlaagd, want wie weet was die barman anders een stuk minder gezind dan net. Eh.. dat hadden ze ook liever niet natuurlijk. Stel je voor dat die journalisten terug zouden komen en hen opeens weer samen zagen, dan zouden ze waarschijnlijk helemaal doordraaien en waren ze morgen alsnog voorpagina nieuws. Toen hij weer begon met praten richtte ze haar blik weer op hem, maar voelde hoe haar gezicht weer lichtjes rood werd. "Ik heb nooit het woord date genoemd, u begint erover," zei ze en tuitte kort haar lippen, om vervolgens snel een slokje van haar drankje te nemen. Alsof dat ervoor zou zorgen dat de rozige kleur op haar wangen zou verdwijnen. "En zo oud toch ook weer niet?" merkte ze toen met opgetrokken wenkbrauw op. Want kom op. Je ging niet zo fancy en al naar een feest als je jezelf te oud vond. Sowieso kon hik nog nooit in zijn midlife crisis zitten. "Plus, ik heb wel ergere gezelschappen gehad denk ik zo," grinnikte ze toen en schudde kort haar hoofd. Yeah.. als ze daar aan terug dacht..

Hehe, daar had ze hem dan toch. Meer dan de 'hmpf' kwam er niet uit en ze kon het niet laten er zacht om te grinniken. Haar drankje was ondertussen op en ze schoof het in de richting van de barman. Hij moest lachen om haar andere opmerking en vond zichzelf toch wat te oud voor een echte partygo-er. Nja, hij zou het zelf wel weten.
In elk geval leek het feest over voor vandaag, want hij had nog lippenstift van zijn wang te verweideren en waarschijnlijk zou het voor haar ook alles behalve voordelig uitpakken als ze nu in elkaars gezelschap gezien werden. Eh. Dat was een punt. De man stond ondertussen op van zijn kruk en maakte zich klaar voor vertrek. Eventjes knikte ze toen de hij zei dat ze elkaar wel weer zouden treffen op school. Maar toen hij dichterbij stapte voelde ze haar wanger weer lichtrood aanlopen. Pfu. Morgen in de supermarkt. Pestkop. "We zullen zien," zei ze toen en glimlachte voorzichtig naar hem. Misschien moest ze maar een vriendin bellen om haar op te komen halen en mee te nemen naar een of andere leuke club.