breathe in, breath out

outfit | alexandra mccain

Haar naam was Alexandra McCain, het meisje waarnaar ze opzoek was. Met een beetje geluk had ze een beschrijving van het meisje gekregen, en het gangetje waarin haar kluisje zich bevond. Het pauze-uur was net begonnen en met een beetje geluk zou ze bij haar kluis te vinden zijn. Met een kalme tred liep ze door de drukke gangen van het schoolgebouw heen. Haar blik gleed langs de kluisnummers, totdat ze bij het getal uitkwam waarvan men had gedacht dat ergens in de buurt die van het meisje was. Haar blik gleed langs de kluisjes, en bleef haken bij iemand die wel voldeed aan de beschrijving. Zonder te blikken of blozen liep ze naar het kluisje toe, terwijl ze tegen een naastgelegen kluis aanleunde en nieuwsgierig naar het meisje keek. "Alexandra McCain?" vroeg ze toen met haar heldere stem terwijl ze afwachtend naar het meisje keek. Zou falend zijn als ze het niet was, maar oké. Daar kwam ze dan ook wel weer overheen.

Alweer een les gedaan. Met een kleine zucht deed Alexx haar engels en wiskunde boek in haar kluisje. Dat waren de twee vakken die ze net had gehad. En zoals altijd waren ze saai. Of nou ja, saai. Simpel was een beter woord om het te beschrijven. Ze leerde graag, maar Alexx was ook erg graag uitgedaagd, en dit deed het gewoon niet. Nou ja, het zal waarschijnlijk wel beteren zodra ze beter met alles om ging gaan. Wie weet, misschien zal ze ooit wel vrienden maken en daardoor niet de hele tijd achter haar boeken zitten, oh, who was she kidding? Alsof zij vrienden ging maken, haar hele universiteit tijd zal waarschijnlijk bestaan uit studeren, sporten, muziekspelen en nog leer studeren. Toch weerhield dat haar niet van dromen. Zo diep dromen dat ze niet eens door had dat iemand naast haar was komen staan. Pas toen een stem haar aansprak schrok ze op en keek ze om naar het persoon. Een meisje, okay, that's a first. Het was raar, door één of andere reden had ze nog geen meisjes ontmoet. Nou ja. "Yeah...that's me." Zei ze wat onzeker terwijl ze het meisje aankeek. Wat zou er gebeuren?

breathe in, breath out

outfit | alexandra mcclain

Tot haar grote opluchting bleek het meisje inderdaad Alexandra McClain te zijn. Toen het meisje wat onzeker antwoordde toverde ze een vriendelijke glimlach rond haar lippen. "De naam is Clarissa Williams," stelde ze zichzelf toen met een kort knikje voor waarbij er een pluk haar half voor haar gezicht viel. Haar haren hadden een mengeling van blond en bruin. De ene dag was het zo blond als het maar wezen kon, de andere dag leek er een wat bruinige gloed overheen te hangen. Misschien was het beter om straight to the point te gaan, want het meisje had er vast geen zin in om haar hele pauze hier te staan praten. "Ik heb gehoord van mijn muziek docent, meneer Scott, dat jij zingt en gitaar speelt?" vroeg ze toen voorzichtig en keek het meisje peilend aan. Wie weet had ze er wel helemaal geen zin in, maar haar muziek docent had voorgesteld dat ze het zelf zou gaan vragen, dus waarom ook niet?

Okay, onbekend meisje stelt zich voor, what next? Onzeker gaf ze zelf een kort knikje als begroeting en soort van erkenning. Okay, nu kenden ze elkaar namen, tijd voor de volgende stap. Maar wat die was wist Alexx niet. Vragen wat er aan de hand was misschien? Of zou dat onbeleefd zijn? Ze was hier echt niet goed in! Gelukkig besloot het meisje zelf verder te spreken, okay. Stil luisterde ze. Okay, ze hebben dezelfde muziekdocent. Het verklaart nog niet alles, het verklaart zelfs heel weinig, maar het was een begin. "Euhm yeah, the guitar is one of the instruments i play, and ah sing a... A little or something like that..." Bevestigde ze wat onzeker terwijl haar blik even naar de grond ging. Al keek ze al vrij snel weer op, ze wou niet onbeleefd overkomen.

breathe in, breath out

outfit | alexandra mccain

Het kwam er allemaal wat onhandig uit, maar uiteindelijk werd het haar duidelijk dat ze inderdaad gitaar speelde en ook zong. Perfect. "Well, meneer Scott had dus voorgesteld dat ik jou eens op te zoeken. Gezien je nieuw bent hier enzo. Het leek hem wel een leuk idee als we samen een duet voor hem zouden doen. Gewoon als een soort extra opdracht, en omdat het leuk is natuurlijk." Opgewekt keek ze het meisje aan, waarbij ze afwachtte op een of ander antwoord waaruit duidelijk zou worden of ze het zag zitten of niet. Het kon natuurlijk altijd dat een nieuwe leerlinge geen zin had om meteen aan de slag te gaan - zo was zijzelf immers geweest, en was nog steeds wat andere vakken betrof. Maar het kon aan de andere kant ook een heel goede manier zijn om een beetje bij de community te gaan horen. Clarissa was een sociaal persoon en had over het algemeen nooit moeite om vrienden te maken.

Ze wist niet goed waar ze haar blik moest houden. Op het meisje of ergens anders? Eerlijk gezegd was ze niet echt ene fan van het idee om naar het meisje te kijken, maar tegelijkertijd was wegkijken best wel onbeleefd. En al zeker sinds Clarissa Zo aardig deed. “Euhm, yeah, a duet sounds fun…” Ze probeerde een kleine glimlach op haar gezicht te toveren bij haar woorden. En dat lukte ook, voor een paar seconden. Hoe moest ze dit nou doen? Ze was niet goed, ja ze noemden haar ene protegé enzo, maar ze was niet goed! En al zeker niet als er anderen bij waren! Nerveus slikte Alexx even. Wat had ze nou weer gedaan?

breathe in, breath out

outfit | alexandra mcclain

Het andere meisje toverde een kleine glimlach op haar gezicht en zei dat ze het wel leuk zou vinden. Of dat echt zo was kon Clarissa zelf natuurlijk niet weten, maar ze zou de ander maar moeten geloven op haar woorden. Misschien was ze wel hartstikke onzeker, iets waar ze zelf ook wel eens last van kon hebben als ze voor anderen zong of speelde. "Wanneer heb je tijd?" vroeg ze toen en keek haar vragend aan. Dan konden ze eerst overleggen welk liedje ze zouden gaan spelen voordat ze naar hun muziekdocent gingen. Of ze konden hem natuurlijk iets laten kiezen, maar ze wilde er zelf voor zorgen dat Alexandra zich zo comfortabel mogelijk zou voelen. Zelf zou ze het immers ook niet leuk vinden als iemand haar zou pushen voor iets wat ze absoluut niet wilde.